Tα «Γεωπονικά» αναφέρουν διάφορες μεθόδους για τη συντήρηση των ελιών …
Το δεύτερο μου πείραμα λοιπόν ήταν ελιές διατηρημένες σε μέλι … στην πραγματικότητα, σε δύο είδη μελιού. Ένα κιλό σχεδόν ώριμες ελιές καλύφθηκαν με θυμαρίσιο μέλι ενώ 400 γραμμάρια σκεπάστηκαν με «πικρούτσικο» μέλι κουμαριάς (Arbutus unedo).
Αυτή τη φορά δεν πρόσθεσα αρωματικούς σπόρους και κιτρόφυλλα … Όμως ναι, χάραξα τις ελιές με ένα ξυράφι, τις πασπάλισα με το ίδιο λεπτό αλάτι και 4 ημέρες αργότερα τις έβαλα στο μέλι … Η θερμοκρασία αποθήκευσης ήταν η ίδια για όλα τα βάζα με τις ελιές, ωστόσο, αυτές εδώ ήταν εντελώς διαφορετικές από τις ελιές που έμειναν στο πετιμέζι. Οι οποίες ομολογουμένως ήταν καταστροφή. Τρεις μήνες αργότερα, οι ελιές στο μέλι είχαν σφιχτή τραγανή σάρκα και η «καρυδάτη» ελαφρά αλμυρή γεύση τους συμπλήρωνε ωραία την έντονη γεύση του μελιού.
Κατά τη γνώμη μου, το μέλι από κουμαριά ανέβασε σε ένα άλλο επίπεδο τις ελιές μου, αν και τόσο οι αρχαίοι Έλληνες όσο και οι Βυζαντινοί θα προτιμούσαν το θυμαρίσιο μέλι … Εκπληκτικός ο συνδυασμός των διαφορετικών «πικρών» αρωμάτων του κουμαρούμελου και της ελιάς!
Οι ελιές που έχουν παραμείνει στο μέλι συνοδεύουν θαυμάσια ελαφρά πικάντικα τυριά …. Δεν μπόρεσα, φυσικά, ν’ αντισταθώ στον πειρασμό να τις χρησιμοποιήσω στο μαγείρεμα. Οι γλυκές γεύσεις ταιριάζουν ωραία με τα κεφαλόποδα, γι ‘αυτό χρησιμοποίησα τις ελιές στη γέμιση μικρών καλαμαριών.
ΚΑΛΑΜΑΡΙΑ ΓΕΜΙΣΤΑ ΜΕ ΣΠΑΝΑΚΙ, ΑΓΡΙΟ ΜΑΡΑΘΟ ΚΙ ΕΛΙΕΣ ΔΙΑΤΗΡΗΜΕΝΕΣ ΣΕ ΜΕΛΙ
Για τη γέμιση και τη σάλτσα χρησιμοποίησα 30 μεσαίου μεγέθους ελιές συντηρημένες στο μέλι, χωρίς κουκούτσια και κομμένες σε παχειές φέτες (ή 1 / 2 φλιτζάνι σταφίδες). Τις ανακάτεψα με 1 μεγάλο κρεμμύδι (ψιλοκομμένο), 2 φλιτζάνια σπανάκι (χοντροκομμένο), 2 / 3 φλιτζάνι άγριο μάραθο (ψιλοκομμένο), αλάτι και πιπέρι.
Γέμισα 1 κιλό φρέσκα μικρά, καθαρισμένα καλαμαράκια με το μίγμα, αφήνοντας ένα μικρό περιθώριο για να μη ξεχειλίσει στη διάρκεια του μαγειρέματος. Ανακάτεψα τη γέμιση που περίσεψε με 300 γρ ψιλοκομμένες ντομάτες και 1 κ.σ. πελτέ. Τα σωτάρησα όλα μαζί σε 4 κ.σ. ελαιόλαδο. Αράδιασα τα καλαμάρια σε μια κατσαρόλα και πρόσθεσα τη σάλτσα, 1 / 2 – 3 / 4 φλιτζανιού παρθένο ελαιόλαδο, 4 κουταλιές της σούπας μαυροδάφνη και όσο νερό χρειαζόταν για να καλυφθούν. Σκέπασα την κατσαρόλα και τα άφησα να σιγοβράσουν σε χαμηλή φωτιά για περίπου 45 – 60 λεπτά, μέχρι να γίνουν τρυφερά.
Οδηγίες για το καθάρισμα των καλαμαριών εδώ.
HISTORY OF GREEK FOOD 
Καλορίζικο και το Ελληνικό site. Πολύ ωραία η φωτογραφία που έβαλες πάνω με το φουρνάκι. Ομολογώ ότι δεν είχα ξανακούσει για τις ελιές στο μέλι. Σ’ευχαριστώ που έβαλες και λινκ στις οδηγίες μου.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Σ’ ευχαριστώ Ήβη μου. Ο φούρνος βρίσκεται στο σπίτι μου στα Χανιά. Όσο για τις ελιές, η μέθοδος προφανώς ξεχάστηκε όπως ξεχάστηκαν και οι γλυκόξινες γεύσεις των Ρωμαϊκών και Βυζαντινών χρόνων. Αλλαγή γευστικών γούστων βλέπεις.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!