Μαστίχα

Το δάκρυ της μαστίχας (http://commons.wikimedia.org/wiki/File:Gotaq.jpg)

Tην περασμένη εβδομάδα η Χίος ήρθε αντιμέτωπη με μια άνευ προηγουμένου περιβαλλοντική και οικονομική καταστροφή. Μεγάλο μέρος της παραγωγής μαστίχας έγινε καπνός, όταν η φωτιά  έκαψε -μεταξύ άλλων- περίπου τα μισά μαστιχόδεντρα του νησιού, την περίοδο μάλιστα της συγκομιδής.
«Περίπου 3.000 οικογένειες ζουν από τα μαστιχόδεντρα, τα οποία είναι η κύρια πηγή εισοδήματος για το νότιο τμήμα της Χίου, ενώ πολλοί περισσότεροι συμπληρώνουν το εισόδημά τους με την παραγωγή της μαστίχας », δήλωσε  ο Γιάννης Μανδάλας, διευθύνων σύμβουλος της Mediterra, εισηγμένης στην Εναλλακτική Αγορά (ΕΝ.Α) του Χρηματιστηρίου εταιρείας. Πρόσθεσε δε ότι απαιτούνται από 5 μέχρι 7 έτη για να μπει η Pistacia lentiscus στην παραγωγή. «(ekathimerini)

Δεδομένου ότι από τη Χίο προέρχεται το 20-25% της παγκόσμιας παραγωγής μαστίχας  και ότι το χιώτικο ρετσίνι έχει μοναδική γεύση, μπορείτε να καταλάβετε σε τι βαθμό θα επηρεάσουν τα αποτελέσματα της φωτιάς όχι μόνο τους Χιώτες παραγωγούς και την ελληνική οικονομία αλλά και τη διαθεσιμότητα και την τιμή της μαστίχας.

Για όλους εσάς που ενδιαφέρεστε για τη μαστίχα υπάρχει ένα εξαιρετικό άρθρο στα αγγλικά με τίτλο ,  «The Geography of the Chios Mastic Trade from the 17th through to the 19th Century» (Η Γεωγραφία του χιώτικου εμπορίου μαστίχας  από τον 17ο έως τον 19ο αιώνα) του  Δ. Ιεραπετρίτη.
Ο συγγραφέας παρουσιάζει τη βοτανική περιγραφή του  μαστιχόδεντρου (P. lentiscus var chia) καθώς και τις μεθόδους καλλιέργειας  και συγκομιδής της παραγωγής. Χρησιμοποιώντας τις ιστορικές πηγές συνεχίζει με τη γεωγραφία του εμπορίου της μαστίχας στην Ανατολή και τη Δύση από τον 17ο έως τον 19ο αιώνα και αναλύει το μονοπώλιο του συστήματος συναλλαγών, όπως καθιερώθηκαν από τον οθωμανικό κράτος. Επίσης, αναλύει τη διεθνή ζήτηση κατά τη διάρκεια αυτού του χρονικού διαστήματος, με επίκεντρο τις ευεργετικές ιδιότητες που  αποδίδονταν στη μαστίχα. Τέλος, εξετάζει την εγκυρότητα των πληροφοριών που δημοσιεύτηκαν σε γεωγραφικά και ταξιδιωτικά περιοδικά  της εν λόγω περιόδου. Το άρθρο βασίζεται κυρίως στη μελέτη πηγών όπως είναι τα γεωγραφικά και ταξιδιωτικά  χειρόγραφα  που χρονολογούνται από τον 17ο μέχρι τον 19ο αιώνα, που φυλάσσονται στη Δημόσια Βιβλιοθήκη Χίου «Κοραής»  καθώς και άλλες ιστορικές πηγές που ασχολούνται με αυτή την περίοδο.